donderdag

Love&Marriedge

Jaren terug zag ik ze voor het eerst.
Een stel in een kroegje, achterin, man was niet mooi om te zien, maar de vreselijk mooie vrouw die naast hem zat keek zo verliefd, dat deze man voor haar de mooiste moest zijn.
Het straalde er wel vanaf dat zij elkaars minnaars waren, 2 mensen van middelbare leeftijd die al 30 jaar getrouwd zijn, zie je zelden half op elkaars schoot in een kroeg zitten, en zo verliefd kijken dat de spetters er vanaf spatten.

Vorige week was ik op de markt, ik ging even koffie drinken in de Harmonie.
Wie kwam er binnen? De man. De minnaar. De buiten-de-pot-pisser. De outhousehapper. De man.
Met een vrouw. Zijn vrouw. De moeder van zijn kinderen. En zijn kleinkinderen.
De vrouw die vast zijn eten kookt en zijn blousen strijkt die zijn minnares vervolgens weer argeloos van zijn lijf rukt.
De vrouw die zijn sokken stopt. Die er voor zorgt dat alles loopt, draait... maar passie? Wat is dat, dat kennen ze al jaren niet meer.
Ze zijn samen opvoeders, ouders, grootouders, huisdelers, maar man en vrouw? Nee, dat is al heel lang niet meer.
Ze gaan zitten aan het tafeltje voor het raam, en kijken de menu kaart in.
Dan wordt de bestelling opgenomen, 2 kopjes koffie, met 2 appelgebakjes.
"Wilt u er slagroom bij?"
Even later komen er 2 kopjes koffie, met 2 appelgebakjes, hij heeft er slagroom op, zij niet.
Ze kijken naar buiten en de spanning van gebrek aan spraakwater is tergend goed te voelen.
"Mooi dat plein zo he"zegt ze. "Ja"antwoordt hij. En verder is het stil.

Zij ziet er heel normaal uit. Sober. Een beige jas, met witte fleece sjaal. Kort grijs haar en goedzittende broek eronder, en schoenen met een hoog Ecco gehalte. Het zijn denk ik Ecco's.
Ik kan haar handen niet zien, maar ik denk dat ze sporen vertonen van aardappels schillen, in de tuin werken, schoonmaken. Ze houdt haar nagels kort, is makkelijker. Denk ik.
Ze hebben vast gewoon geen sex, dat is ooit begonnen met een jaar geen sex en daardoor frustraties, maar nu zijn ze er over heen, ok, geen sex, ieder zijn eigen leven, geen aandacht meer voor elkaar. En dat is zo gevaarlijk, als je de kwaliteit van je huwelijk als vanzelfsprekend gaat zien.
Maar soms is het te laat. Hier is het te laat, duidelijk.

Toch is dit triest, dit stel is ooit verliefd geweest, hebben elkaar het jawoord gegeven, zijn met elkaar naar bed geweest.
En nu is er niets meer, hij houdt van een andere vrouw, zij weet dit vast niet, zij denkt een redelijk goed huwelijk te hebben, geen benul van zijn dubbele agenda.
Hij wordt verscheurd door tweestrijd, houdt van zijn minnares, zijn liefde, maar kan zijn vrouw niet verlaten, bang zijn kinderen te verliezen. Wil haar ook niet kwetsen, dat heeft ze niet verdiend.
Dan gebeurd er iets wat mij nog een kopje koffie doet bestellen.
De minnares komt binnen, met haar man, en haar dochter. Ik zit hier op de eerste rij van een vreselijk slechte film maar ow wat ben ik benieuwd naar de afloop.

Ze zien elkaar nog niet, tot de minnares haar jas uittrekt, zich omdraait en even rondkijkt, dan ziet ze hem. Ik zie haar gezicht vertrekken en zie dat ze naar haar gezin aanwijzingen geeft die er op duiden dat ze naar een restaurantje aan de overkant wil.
Maar manlief en dochter zitten al helemaal gesetteld, dus ze gaat maar zitten.

Dan ziet de minnaar zijn stoeipoes. Hij trekt wit weg, maar knikt een keer met een uber kil hoofd en kijkt weer over het plein.
De minares doet net of hij er niet is en praat met haar man en dochter en halen hun pas gekochte aankopen uit de tas.
Ow wat een vreselijke situatie.

En de man van de minares is alles behalve lelijk, dit is een hardstikke aantrekkelijke man. Maar blijkbaar vind ze niet wat ze wil bij deze man. Of misschien heeft ze wel gewoon spanning nodig naast haar huwelijk.
Geen idee wat de reden is.
Een huwelijk is een jawoord, maar geen garantie voor een lang gelukkig leven.
Da's me nu wel duidelijk.
Ik ga afrekenen.
Ik ga het anders doen als ik ooit ga trouwen.
Ik ga dit....
Ik ga dat...
Ik kan niet in de toekomst kijken.
Ik ga afrekenen
"wat heeft u gehad?"

Een kopje koffie en een appelgebakje met slagroom.

Shit.
Ik ga het anders doen.

1 opmerking:

  1. mooi geschreven!!
    bij elke zin denk ik...hoe loopt dit af...
    en eerlijk ben ik er nog steeds benieuwd naar..

    BeantwoordenVerwijderen